Waarom je een muzikaal virtuoos moet zijn om death metal te kunnen spelen Muziek
Auteur
Door W. Ortel
op 21/07/2020

Waarom je een muzikaal virtuoos moet zijn om death metal te kunnen spelen


Nadat we laatst hebben gevraagd wat jullie favoriete muziekgenre is kwam metal daar als nummer 1 antwoord uit. Dat verraste ons wel een beetje, dus tijd om daar eens wat dieper in te duiken! In dit geval in de extreme kant.

Voor de niet-liefhebber is death metal (of grindcore/black metal/techdeath/noem maar op) niet om aan te horen. Luisterde je dit vroeger thuis dan is de kans 150% dat een van je ouders of broertjes/zusjes ooit heeft gezegd: "dit heeft helemaal niks met muziek te maken, dit is alleen maar raggen op je instrumenten, die gasten kunnen niet spelen", of iets van die strekking. Toegegeven, extreme metal is ook wel knap ontoegankelijk en je krijgt als luisteraar een heleboel voor je kiezen op vaak bizarre tempo's. Daar komt bij, smaken verschillen.

Maar op instrumenten raggen door gasten die niet kunnen spelen? Think again. Over het algemeen zijn dit getrainde/geschoolde muzikanten die jaren hebben geoefend om dit soort kunsten uit te kunnen voeren. Kunsten, ja. Op extreme tempo's dit soort stukken kunnen spelen met deze precisie is gewoon een kunstvorm.

Geloof je ons niet? Oké, tijd voor wat bewijs, en dat doen we aan de hand van de instrumenten.

Drums

Een normaal pop/rockliedje bestaat uit een vaak simpele beat op een niet schokkend tempo. Het alom bekende boemtakboemtak, zeg maar. Als je voor het eerst achter een drumstel zit is dat nog wel een dingetje, maar na heel even oefenen is dat een makkie. 

In de metal gaat dat echter wat anders. Daar liggen de tempo's vaak absurd hoog (300BPM is geen uitzondering) en wordt alles vaak vakkundig dichtgetimmerd met absolute precisie. De blastbeat is een van de meest gebruikte beats: het simpele boemtakboemtak maar dan op XTC. En speed. En een lading coke. Een enkele bassdrum? Niks daarvan, deze gasten spelen gewoon 16-en op diezelfde belachelijk hoge snelheid. 

Tel daarbij op dat dit soort drummers vaak avond na avond shows geven van een uur en je kunt niets anders dan respect voor dit soort gasten hebben.

Tijd voor wat voorbeelden.

John Longstreth (Origin) - All Things Dead

George Kollias (Nile) - Shall Rise Shall Be Dead

Speciale vermelding voor Tomas Haake van de band Meshuggah. Dat is dan wel geen death metal maar hij heeft voor het nummer 'Bleed' een half jaar moeten oefenen vanwege de extreem complexe drumpatronen en polyritmes en heeft hiervoor zelfs zijn complete speelstijl moeten omgooien. Oordeel zelf:

Tomas Haake (Meshuggah) - Bleed

Gitaar

Wederom de vergelijking met een simpel popliedje. Die bestaan vaak uit een akkoordje of 3 á 4, een minimaal solootje en hop, weer een hitsingle klaar.

Daar kun je in de death metal nog geen introotje mee vullen: de gemiddelde riff klinkt als een (extreem laag gestemde) gitaarsolo en de bizarre technieken en toonladders in vreemde stemmingen vliegen je om de oren.

Check maar even.

Liheia Metzengerstein: Nile - Papyrus Containing the Spell to Preserve Its Possessor Against Attacks from He Who is in the Water (Cover)

Ola Englund: Cannibal Corpse - Hammer Smashed Face (Cover)

Bas

Veel mensen zien de basgitaar als een 'simpel' instrument. In veel genres wordt het ding dan ook gebruikt om een beetje ondersteuning aan de drums en de gitaar te geven, en niet meer dan dat. Vooral niet opvallen. Dat is in de extreme metal wel anders.

De basis blijft uiteraard de ondersteuning, maar daarnaast mag de basgitarist volledig los. Een simpel pompend baslijntje zit er niet in want met vingerbrekende capriolen bewegen die gasten zich over de hals van de bas.

Wederom, tijd voor voorbeelden!

Anton Zhikharev: Origin - Expulsion of Fury (Cover)

Jared Smith (Archspire) - Relentless Mutation

Zang

Voor de meeste mensen is de zang juist hetgeen dat ze tegenstaat. Dom geschreeuw, dat kan toch iedereen, je kunt ze helemaal niet verstaan, je kent de opmerkingen wel. Toch is dit ook puur techniek, want inderdaad, gewoon een beetje random krijsen kan iedereen. Je zult dan ook direct merken dat dat nergens naar klinkt. Vooral de diepe grunt vereist behoorlijke training, en er zijn erg veel varianten. Screams, grunts, gutturals, pig squeals, leef je maar uit.

Tel daarbij op dat je je stem avond na avond moet kunnen gebruiken en je snapt dat dit extreem veel oefenen en techniek met zich meeneemt om je stem niet na 3 minuten volledig naar de gallemiezen te helpen. Of je het nu mooi vindt of niet.

Tekstueel denk je ook al snel aan dood, verderf en rottende ingewanden. Deels waar (Cannibal Corpse bijvoorbeeld) maar er zijn bands genoeg die een compleet andere weg inslaan. De Egyptische oudheid bijvoorbeeld (Nile).

Oké, nog een paar video's dan.

Māra Lisenko: Bloodbath - Eaten (Cover)

Alex Terrible (Slaughter to Prevail) - Demonstratie

Iedereen kan screamen toch?

Zo. Dus vanaf nu gewoon je mond houden en death metal door je speakers laten knallen. Mocht je dat al doen laat dan zeker je luistertips even achter in de comments!

Of niet, en gewoon Celine Dion blijven draaien. Moet je ook zelf weten allemaal. Doei.

/ / Veel besproken


Meer over
Delen

/ / Reacties